Δυο γλυκά μάτια... Ιωάννης Πολέμης.

Δυο γλυκά ματάκια, 
μάτια ζαφειρένια, μ’ άνοιξαν πληγή·
κι αγρυπνώ απ’ τον πόνο 
κι αγρυπνώ απ’ την έννοια, 
κι απ’ τη συλλογή.
Της νυχτός η πάχνη χάνεται 
κι εκείνη, όμοια με καπνό·
η αυγή προβάλλει, 
το φεγγάρι σβήνει
κι όμως αγρυπνώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου