Δυό θάλασσες πλατιές
Μαργαριτάρια φτιαγμένα
ἀπό θαλασσινό νερό καί ἥλιο.
Μάτια πού παρακολουθοῦν ἄγρυπνα
Τόν πόνο τῶν παιδιῶν
Πού δέν τά κάμπτει ἡ νύστα
ἀλλά τά ὀρθώνει ἡ ἀγάπη καί ἡ θυσία.
Μέσα ἀπό αὐτά τά μάτια
ἔμαθες στά παιδιά
τό τραγοῦδι τῆς ζωῆς
κι ἔδειχνες τοῦ Χριστοῦ τό δρόμο.
Πρίν φύγω ἔκλεβα
ἕνα κομμάτι γαλανό
ἀπό τά μάτια σου
κι ὅλη τήν ἡμέρα
σέ εἶχα κοντά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου