Ένας κορίτσαρος σωστός γενίτσαρος... Νίκος Γούναρης.

Ήρθα ξανά στα σκοτεινά
ν’ ακομπανιάρω γλυκά τ’ όνειρό σου
μα αχ δε βαστώ, πάλι κλειστό
βρήκα κι απόψε το παράθυρό σου
Πες με κουτό, μα σε ρωτώ
τάχα γιατί να το είχες κλεισμένο
ή που μπορείς να είσαι σκληρή
ή πια που θα ‘τανε συσκοτισμένο

Ένας κορίτσαρος, σωστός γενίτσαρος
Πω πω πω πω πω πω θα με τρελάνει
Ένας κορίτσαρος, σωστός γενίτσαρος
Πω πω πω πω πω πω θα με τρελάνει

Το χθεσινό το δειλινό
στο ραντεβού μας δεν ήρθες, μικρό μου
κι ώρες εγώ, τ’ ομολογώ
έκανα βόλτες στη μέση του δρόμου
Μετά απ’ αυτό τι να σκεφτώ
πες μου κι εσύ και με πνίγει η αγωνία
ή που μπορεί να ‘σαι σκληρή
ή πια θα ‘φταιγε η συγκοινωνία

Ένας κορίτσαρος σωστός γενίτσαρος...
Τίτλος παλαιού άσματος που τραγουδούσε ο Νίκος Γούναρης σε στίχους Αλέκου Σακελάριου, Χρήστου Γιαννακόπουλου και μουσική Μιχάλη Σουγιούλ. 
Έχει αυτονομηθεί για να χαρακτηρίσει πολύ εντυπωσιακή γυναικάρα που διακρίνεται για την λεβέντικη κορμοστασιά της διαθέτοντας στοιχεία από τους γυναικότυπους τσολιάς και λεβεντο@να, που είναι δηλαδή ψηλή και εύρωστη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου