Τα άγνωστα ταξίδια σου... Νίκος ορφανίδης.

Στην αγκαλιά της μοναξιάς,
σε ξέχασαν οι μοίρες
και στον βυθό της χάθηκες
να ψάχνεις όσα πήρες

Για τ’ άγνωστα ταξίδια σου
κράτησες τα φιλιά σου
και μία σπίθα προσμονής,
να ανάψεις την φωτιά σου
τρελή μες στην παραίσθηση
να κλαις το πάθημα σου

Στης φυλακής σου τα στερνά 
στης λύπης τους κρατήρες
περπάτησες στο πουθενά
κι αδίκαστες οι μοίρες