Άλλαξε ο χρόνος με έναν αριθμό
μα η ζωή μες στα δικά της τα τερτίπια
γύρω μου πλήθος στην σιωπή του γενικός
κι’ αυτό το ψέμα έχει πνίξει την αλήθεια
Τώρα τρελάθηκαν οι άνθρωποι στην μοναξιά
και όλοι τώρα πια με πληκτρολόγια μιλάμε
χωρίς μεγάφωνα στην νύχτα ένας γρύλος τραγουδά
κι' αρχίζω πάλι την σκιά μου να φοβάμαι
ένα εξάρτημα να ' μαι του κερατά
εγώ που νόμιζα δεν είμαι όποιος να ' ναι
Κανείς δεν ξέρει πια τον κόσμο κανενός
καθένας ζει μες στο δικό του παραμύθι
μες στα κομπιούτερ να ζητά λογαριασμό
τα όνειρά μας να σκουριάζουν μες στην λήθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου