Μέσα στην νύχτα τρεμοσβήνω σαν κερί,
πνιγμένος στης σιωπής μου την αντάρα
κλείνω τα μάτια μα σε βλέπω πάλι εκεί,
που με κρατούσες στ' έρωτά μας την λιακάδα
παίζουν παιχνίδια οι καιροί, κι' έχει αλλάξει η ζωή,
μια έρημος η νύχτα εγώ δεινός ταξιδευτής,
εσύ στο χάδι της αυγής, στου έρωτα τα δίχτυα
Τρέχει παράξενα ο άστατος καιρός,
κρατώντας την δική μας ιστορία
σβήνει το όνειρο στην νύχτα αιμορραγώ,
καθώς κοιτάζω μια παλιά φωτογραφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου