Στο λιμάνι της σιωπής
σταμάτησαν οι ώρες,
κι’ εσύ χαμένος εραστής
Σε λάθος βήματα
μετράς τα κύματα
και μιας χαράς γαλέρα να φανεί.
Σε κρύες νύχτες την ψυχή σου σπαταλάς
που κάποτε της γέλασε ο Μάης
εκεί που τ’όνειρο μια σπίθα ήτανε και πάει
και μια ζωή το κρίμα κουβαλάς.
Στο καρτέρι της χαράς
σπατάλησες τα χρόνια
μες στους ανέμους κολυμπάς.
Χωρίς διαλύματα
να ψάχνεις σήματα
κι' ένα φιλί ενθύμιο κρατάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου