Τα όνειρα μου σε μια άκρη πεταμένα
μες στα υπόγεια της ζωής παροπλισμένα
ένας έρωτας φονιάς τα έχει κλείσει
στου Δεκέμβρη το υγρό το μετερίζι
Τα πιο μεγάλα όνειρα,
στις νύχτας τα γραμμένα
μου είναι αλησμόνητα
και τα έκανα γα σένα
Του έρωτα μου το βιβλίο μες την λήθη
ξεχασμένο στο δικό σου παραμύθι
το λουλούδι της ζωής να μη ανθίζει
την αγάπη η σιωπή σου να τσακίζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου