Μες στην σιωπή της νύχτας χαμένοι εραστές
και των ονείρων ξεχασμένοι
σαν νυχτοπούλια που δεν έχουνε φωλιές
κι απ' την ζωή αφορισμένοι
Αφορισμένοι απ’ την χαρά κι’ απ’ την αγάπη
κι’ όλοι οι δρόμοι της ζωής είναι κλεισμένοι
μες στα σκοτάδια ψάχνουμε αυτό το κάτι
να βγούμε λίγο απ' της ζωής μας την απάτη
Λένε πως λάθος γεννηθήκαμε εμείς
κι’ έτσι θα ζούμε κολασμένοι
στα μονοπάτια μας να ψάχνουμε ζωή
στην αλυσίδα μας πιασμένοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου