Τα ψάρια της φρίκης... (Μίλτος Σαχτούρης)

Στο σκοτεινό λιμάνι

μονάχος τη νύχτα

στην προκυμαία

μαζεύω τα ψάρια

τα ψάρια π’ αστράφτουν

τα ψάρια που έρχονται

κοπάδια κοπάδια

από τη μαύρη θάλασσα

Έρχονται μόνο σε μένα

με τα πονηρά τους μάτιαγιομάτα ασήμιέρχονται και ξαπλώνουνπάνω στην απαλάμη μουτα ερωτικά ψάριατα ζαλισμένα ψάριακι άλλοι γύρω τους ρίχτουνδίχτυα κι αγκίστριαμε λάδι και φώταγια να τα πιάσουν
Όμως το μεγάλο ψάριπου χρόνια ξέρειαυτό το παιχνίδιαπλώνει τα χέρια τουβάζει τις φωνέςπαίρνει πίσω τα ψάρια μουστη βαθιά θάλασσα
Και μ’ αφήνει πάλι μόνομες στο έρμο λιμάνιμε τ’ άδεια μου χέριαμε τ’ άδειο καλάθι μου