Η κόκκινη ομορφιά... (Γκυγιώμ Απολλιναίρ)

Στέκομαι εδώ μπροστά σε όλους ένας άνδρας σοβαρός 
Γνωρίζοντας τη ζωή και από τον θάνατο 

ό,τι μπορεί να ξέρει ένας ζωντανός 
Έχοντας περάσει τις λύπες και τις χαρές του έρωτα 
Έχοντας μάθει πώς να επιβάλει τις ιδέες του κάποιες φορές

Γνωρίζοντας αρκετές γλώσσες
Έχοντας ταξιδέψει αρκετά 
Έχοντας ζήσει τον πόλεμο στο Πυροβολικό και στο Πεζικό
Έχοντας τραυματιστεί και εγχειριστεί στο κεφάλι 
Έχοντας χάσει τους καλύτερούς του φίλους 

στη φρίκη της μάχης 

Ξέρω όσα ένας άνθρωπος μπορεί να ξέρει απ' τα παλιά 

κι απ' τα καινούργια 
Και χωρίς να μ' απασχολεί αυτός ο πόλεμος σήμερα
Ανάμεσά σας και για σας φίλοι μου
Κρίνω τη μακρά διαμάχη μεταξύ της παράδοσης 

και της επινόησης Της Τάξης και της Περιπέτειας 

 
Εσείς που το στόμα σας είναι φτιαγμένο κατ' εικόνα του Θεού 
Στόμα που είναι τάξη από μόνο του
Να είστε επιεικείς όταν μας συγκρίνετε
Με εκείνους που ήσαν η τελειότητα της τάξης 
Εμάς που παντού την περιπέτεια αναζητούμε 

Δεν είμαστε εχθροί σας
Να σας χαρίσουμε θέλουμε απέραντες και παράξενες περιοχές
Όπου το μυστήριο σαν άνθος προσφέρεται σ' εκείνους που θέλουν να το δρέψουν
Υπάρχουν εκεί καινούργιες φωτιές και χρώματα 

που δεν τα 'δες ποτέ 

Χιλιάδες άπιαστες φαντασιώσεις 
Που πρέπει να τους δώσουμε υπόσταση πραγματική
Θέλουμε να εξερευνήσουμε την απέραντη χώρα της καλοσύνης 
     όπου τα πάντα είναι σιωπηλά 
Υπάρχει ο καιρός να βγεις στο κυνήγι 

και ο καιρός να γυρίσεις σπίτι 

Τον οίκτο σας για μας που πολεμούμε πάντα στα όρια
Του απεριόριστου και του μελλοντικού 
Τον οίκτο σας για τα λάθη μας 

τον οίκτο σας για τις αμαρτίες μας 

Να λοιπόν έρχεται το καλοκαίρι η βίαιη εποχή
Κι η νιότη μου έχει χαθεί όπως η άνοιξη
Ω Ήλιε είν' η εποχή του πυρωμένου Λόγου 

Κι εγώ περιμένω 

Να ακολουθήσω τις ευγενικές και απαλές μορφές της
Για να μπορέσω μόνο να την αγαπήσω 
Έρχεται και με τραβάει όπως ο μαγνήτης το σίδερο

Όμορφη στην όψη 

Σαν μια αξιέραστη κοκκινομάλλα

Τα μαλλιά της χρυσά μπορεί κανείς να πει 
Μια ωραία λάμψη που διαρκεί 
που οι φλόγες της αγέρωχα πορεύονται 
μες στα άνθη που μαραίνονται 


Αλλά εντάξει γελάστε, γελάστε μαζί μου
Όπου κι αν είστε και ειδικά αν είστε από δω
Γιατί υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν τολμώ να σας πω 
Τόσα πολλά πράγματα που δεν θα μ' αφήνατε να πω
Δείξτε λοιπόν έλεος για μένα