Αλαργινή... Χρήστος Κάρτας.

Η σωτηρία μου εξανεμίζεται κάτω από αιχμηρές αλήθειες
μα εγώ κρατώ το αγαπημένο σου λουλούδι
και από μέσα μου αναβλύζει ένα φως εκστατικό.

Έζησα για τις ώρες
που η φωνή σου πάγωσε την άμμο στην κλεψύδρα μου.
Βλέπω το γελαστό σου πρόσωπο σε μια φωτογραφία
έτσι μαθαίνω περισσότερα για το δικό μου γέλιο.

Το γέλιο μου ψυχορραγεί
εσύ μου λες να το αγαπώ
και σε πιστεύω
αλαργινή μου αγαπημένη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου